Drie artikelen in het Handelsblad over Europa. Minister van Buitenlandse Zaken Timmermans laat weten dat de laatste Tweede Kamerverkiezingen niet met een positief resultaat voor Europa eindigden. Afgezien van het feit dat zij nog veel minder de basis voor het huidige kabinet opleverden, – integendeel, wat ons ook wordt wijsgemaakt, – afgezien daarvan, vind ik dat de houding van Timmermans over Europa veel te negatief is. Europa mag volgens hem blij zijn dat Nederland niet voor uittreding is en niet naar de gulden terugwil. Hij beroept zich echter op een Nederlandse “volkswil” – ik noem het maar zo – die door de politici voortdurend negatief wordt geïnterpreteerd. Net zoals zij de burger financiële schrik aanjagen zodat zij ongehinderd kunnen bezuinigen en van een paar lastige posten afkomen, terwijl zij daardoor de woningmarkt en de hele consumptie in het slop drijven, – “Bemoeienis overheid met huizenmarkt heeft prijs verstoord,” staat ook in het Handelsblad van vandaag – zo hameren zij almaar op onze “soevereiniteit”.
Volgende artikel: terwijl Timmermans zich druk maakt over “Europa in Nederland”, maakt Merkel zich druk over een heel wat belangrijker vraagstuk: Europa in de wereld. Een van de redenen waarom de status van Europa in de wereld achteruit gaat is de chronische verdeeldheid tussen de landsregeringen. (Een van de redenen dat wij in een economische crisis zitten is dezelfde.) En een van de landen die voorop lopen om de verdeeldheid binnen Europa in stand houden, is Nederland. En voor wat? Om de BPM en het kwartje van Kok in stand te houden? Om een springplank te zijn voor ambitieuze politici?
Dat brengt mij op het volgende punt. In hetzelfde Handelsblad kan men lezen dat een benoeming van Dijsselbloem tot een hoge functie in “Brussel” de Nederlandse belangstelling voor Europa naar verwachting zal vergroten. Wat? Nu is Europa ineens goed! Je weet niet wat je leest. Dus dáárom is er hier geen belangstelling, omdat onze jongens en meisjes daar niet zitten (flink te verdienen en geen belasting te betalen).
Merkel heeft gelijk, als zij het belang van Europa in de wereld stelt, ook al vinden Nederlandse politici en politieke commentatoren dat zij zich imperiaal of presidentieel gedraagt. Ik kan mij levendig voorstellen dat zij enorm baalt van al dat gezeik over soevereiniteit, anders gezegd: verkeerd begrepen eigenbelang. Nederland alleen stelt in de wereld niets voor. Natuurlijk is het landje heel goed in staat de rozijnen uit de Europese koek te halen, maar ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat dit alleen maar interessant is voor de ondernemers en politici die zo fijn op handelsdelegatie kunnen gaan en als het uitkomt een mooie baan opstrijken.
Nederland, Europa, de wereld
18 dinsdag dec 2012